Bitwa stoczona w roku 1410 pod Grunwaldem i Stębarkiem przez połączone siły Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego z wojskami Zakonu Krzyżackiego należy do najważniejszych wydarzeń w średniowiecznych dziejach Europy Środkowo-Wschodniej. Wiąże się z nią zasadnicza przemiana w układzie sił tej części kontynentu. Zapoczątkowany został zmierzch kolonialnego imperium utworzonego przez niemieckie zakony rycerskie na południowych i wschodnich wybrzeżach Bałtyku. Jednocześnie rozpoczęła się najświetniejsza epoka w dziejach Polski i Litwy połączonych pod panowaniem dynastii jagiellońskiej, bez względu na to, jakie, często bardzo luźne, formy przyjmował ten związek w ciągu pierwszych dwóch wieków swego istnienia.